Κανείς δεν μπορεί να είναι ενθουσιασμένος από την κατάληξη των διαπραγματεύσεων. Άλλωστε η χρονική συγκυρία στην οποία έλαβαν χώρα δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή. Η πολιτική της «ένοπλης επαιτείας» απέτυχε να φέρει τα αναμενόμενα, κι έτσι η «επέλαση της Ελαφράς Τσιπριαρχίας» σταμάτησε μπροστά στα κανόνια της γερμανικής Ευρώπης. Η ανοχή της κοινωνίας, βέβαια, είναι μεγάλη – κανένας δεν περιμένει θαύματα, ούτε πίστεψε ότι το έργο της κυβέρνησης είναι εύκολο. Οι εντυπωσιασμοί των πρώτων εβδομάδων της νέας κυβέρνησης δεν φέρανε, ίσως, πίστωση χρόνου από τους δανειστές, αν και φέρανε πίστωση χρόνου από τους... ψηφοφόρους.
Παράπλευρη απώλεια, βέβαια, των εξελίξεων αυτών είναι η οριστική ενταφίαση του διπόλου Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο, με τον χειρότερο μάλιστα τρόπο: την αφομοίωση και των δύο μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα (και το παγωμένο βλέμμα του Σόιμπλε...).