ξύλα πέτρες και τσαλιά καμμένα, ήτοι σκίτσα, σκέψεις και σχόλια του Νικόλα

11 Ιουν 2010

νιου λουκ, γεροντολουκ

όπως παρατηρείτε, το μπλογκίδιον άλλαξε εμφάνησιν.
το γκαγκανόμαυρον της ανέμελης νιότης του αντικατεστάθη υπό του συνδυασμού ταύτου - καφετουλί με ολίγον τσιρλί- αποτέλεσμα της επελθούσης ωριμάνσεως, ή, κατά το κοινώς λεγόμενον, της σεσηπόσας γηράνσεως.

4 σχόλια:

  1. Με γειά τα παλ χρώματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ, καλιέ...Μπήκα βιαστικά και παραλίγο να λερώσω....Με γεια το νέο τάπητα...Ό λύκος λέει κι αν εγέρασε καιλοιπά καιλοιπά...Αμάν ρε συ τί κρίση είναι αυτή...? Λες και σε πήραν τα χρόνια :Ρ Τς Τς Τς Άκου σεσηπόσας χαχαχαχα...
    Ρεεεεεε...Προτιμούσα την νταρκίλαααα....Έστω ένα μπακγκράουντ με Lemmy...Νομίζω θα το φώτιζε ;) Μα...πώς πετάς έτσι το θρας παρελθόν σου...μου λες? :(
    http://i282.photobucket.com/albums/kk266/mplal/4c07c7a1e181e.jpg?t=1276292209

    Friday Ξημέρωμα Σαββάτου (ο μπαμπάς μου ήταν ινδιάνος, άρχισε και το μουντιάλ καιρός για μπύρες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κάθε παραδοσιόπληκτος συντηρητικόφρων γερομπισμπίκης που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να έχει και ολίγον τι τσιρλίν επάνω του. Επειδής δεν το έχω ακόμη εις το βρακίν μου, είπα να το βάλω εις το μπλογκίδιόν μου.
    άλλωστε το παλιατζουρέ λουκ είναι ντεμοντέ, άρα και προοδευτικόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή