100 χρόνια πριν ένας επιχειρηματίας άφηνε την περιουσία του για να αποκτήσει η χώρα του ένα πλοίο, ώστε να απελευθερώσει το Αιγαίο.
Σήμερα, ένας εφοπλιστής, χρησιμοποιεί το ίδιο πλοίο σαν αίθουσα εκδηλώσεων, ώστε να μπορέσει να το ρίξει λίγο έξω ο ανεγκέφαλος τζιτζιφιόγκος του, παρέα με το υπόλοιπο αφάν γκατέ της μεταπολιτευτικής κοπριάς.
Υποθέτω δεν θα τολμήσανε να μπούνε παραμέσα στο πλοίο, εκεί που φυλάσσεται η στολή και τα παράσημα του Κουντουριώτη... Βλέπεις είναι παλιά πράματα αυτά, ξεχασμένα. Ανήκουν σε μία εποχή που η θάλασσα σήμαινε μόχθος, ζωή και ελευθερία, όχι κότερα, πούρα και ξέκωλα...
Σταματώ εδώ. Αυτά τα πράγματα τα έχουν σχολιάσει από πριν, άλλοι, καλύτεροι από μένα...
Υποθέτω δεν θα τολμήσανε να μπούνε παραμέσα στο πλοίο, εκεί που φυλάσσεται η στολή και τα παράσημα του Κουντουριώτη... Βλέπεις είναι παλιά πράματα αυτά, ξεχασμένα. Ανήκουν σε μία εποχή που η θάλασσα σήμαινε μόχθος, ζωή και ελευθερία, όχι κότερα, πούρα και ξέκωλα...
Σταματώ εδώ. Αυτά τα πράγματα τα έχουν σχολιάσει από πριν, άλλοι, καλύτεροι από μένα...
Θέατρα πλήρη, πανταχόθεν μουσική·
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ κραιπάλη και ασέλγεια, κ' εκεί
αθλητικοί αγώνες και σοφιστικοί.
Του Διονύσου τ' άγαλμα κοσμεί αμάραντος
στέφανος. Μία κώχη γης δεν μένει άρραντος
σπονδών. Διασκεδάζουν οι αστοί του Τάραντος.
Αλλ' απ' αυτά απέρχοντ' οι Συγκλητικοί
και σκυθρωποί πολλά οργίλα ομιλούν.
Κ' εκάστη τόγα φεύγουσα βαρβαρική
φαίνεται νέφος καταιγίδα απειλούν.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης