ξύλα πέτρες και τσαλιά καμμένα, ήτοι σκίτσα, σκέψεις και σχόλια του Νικόλα

30 Ιουν 2010

το γελαστό paidi

και μια πρώτη ποιητική προσπάθεια...
Δεν με λές και ποιητή βεληνεκούς, αλλά είναι ακόμη η αρχή.
Το πρωτότυπο ποίημα αναφέρεται στον εθνικό-απελευθερωτικό αγώνα των Ιρλανδών εναντίον των Άγγλων. Το γελαστό παιδί, όμως, δεν θα πάει από αγγλικό χέρι αλλά ιρλανδικό...

The Laughing Boy
by Brendan Behan
T'was on an August morning, all in the dawning hours,
I went to take the warming air, all in the Mouth of Flowers,
And there I saw a maiden, and mournful was her cry,
'Ah what will mend my broken heart, I've lost my Laughing Boy.

So strong, so wild and brave he was, I'll mourn his loss too sore,
When thinking that I'll hear the laugh or springing step no more.
Ah, cure the times and sad the loss my heart to crucify,
That an irish son with a rebel gun shot down my Laughing Boy.

Oh had he died by Pearse's side or in the GPO,
Killed by an English bullet from the rifle of the foe,
Or forcibly fed with Ashe lay dead in the dungeons of Mountjoy,
I'd have cried with pride for the way he died, my own dear Laughing Boy.

My princely love, can ageless love do more than tell to you,
Go raibh maith agat for all you tried to do,
For all you did, and would have done, my enemies to destroy,
I'll mourn your name and praise your fame, forever, my Laughing Boy.

Υ.Γ. go raibh maith agat σημαίνει "ευχαριστώ πολύ"

Το γελαστό παιδί Στίχοι: Brendan Behan (μετάφραση: Βασίλης Ρώτας)

Ήταν πρωί του Αυγούστου, κοντά στη ροδαυγή,
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη.
Βλέπω μια κόρη κλαίει, σπαραχτικά θρηνεί,
σπάσε, καρδιά μου, εχάθη το γελαστό παιδί.

Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα, το γέλιο το γλυκό.
Ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή,
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί.

Μόν' να 'ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να 'χε πάει.
Κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή,
θα 'ταν τιμή μου που 'χασα το γελαστό παιδί.

Βασιλικιά μου αγάπη, μ' αγάπη θα σε κλαίω
για το τι έκανες αιώνια θα το λέω.
Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ,
δόξα τιμή στ' αξέχαστο γελαστό παιδί!

29 Ιουν 2010

αντιμεταμοντερνισμοί 8


Από μηχανής... βρυκόλακες

Ε, λοιπόν, τα χρήματα τελείωσαν... Έτσι απλά. Το παυσίπονο του ελληνικού λαού, η μορφίνη που του έδινε ο μεταπολιτευτικός θίασος της δουλοφροσύνης, για να αντέξει την εκποίηση της πατρίδας του, της κοινωνίας του και της ίδιας της ανθρωπιάς του, τελείωσε. Και, όπως είναι φυσικό, όταν λείπει το παυσίπονο, επιστρέφει ο πόνος. Ο πόνος για ό,τι χάσαμε τις δύο τρεις δεκαετίες του «εκσυγχρονιστικού» και «προοδευτικού» μαζικού αυτισμού.
Τώρα, με τον πόνο να δυναμώνει, οι Έλληνες συνειδητοποιούν τη ζωή που χάσανε, ζωή γεμάτη και δημιουργική, πλούσια και αληθινή. Αυτή που δώσανε αντιπαροχή για μια νέα ζωή, καταναλωτική και παρασιτική, ευτελή και επιδοτούμενη.


Τελειώνουν, λοιπόν, τα χρήματα –χρήματα κλεμμένα, δανεικά, αδούλευτα– και ο κόσμος ψάχνει απελπισμένα για λύση. Έναν γιατρό να τον σώσει... Ή, έστω ένα νέο παυσίπονο.

Ζητείται Σωτήρας! Ηγέτης! Αρχηγός!

Και δεν εμφανίζεται κανείς... Αλλά πώς να εμφανιστεί; Από μηχανής εμφανίζονται μόνον οι θεοί, όχι οι ηγέτες. Οι εκάστοτε ηγέτες, καλοί και κακοί, είναι γεννήματα της εποχής και της κοινωνίας τους. Οι μόνοι που α
νταποκρίνονται στις κραυγές του λαού είναι οι γνώριμοι «σωτήρες» από τα παλιά...

Είναι αυτοί που τον νάρκωναν τόσες δεκαετίες τώρα, ρουφώντας, με τη σύριγγα, λίγη λίγη, την αξιοπρέπειά του. Άνθρωποι τους οποίους η λογική θα ήθελε εξαφανισμένους από καιρό –ταπεινωμένους και περιφρονημένους.
Κι όμως, η πραγματικότητα τους θέλει ακόμη εδώ. Με νέες στολές, νέα μηχανήματα, νέες θεραπείες, αλλά το ίδιο παγωμένο βλέμμα. Και δίπλα τους ξεπροβάλλουν άγνωστα πρόσωπα, καινούρια, που, όμως, είναι απελπιστικά ίδιοι μ’ αυτούς. Άτομα που πρόλαβαν να βρυκολακιάσουν πριν καν γίνουν άνθρωποι...


Λοιπόν; Πορευόμαστε μ’ αυτούς; Περιμένουμε από αυτούς θεραπεία; Πάλι; Αλλά οι βρυκόλακες δεν σώζουν, δεν θεραπεύουν. Ένα πράγμα, μόνον, ξέρουν να κάνουν...


Πες μου τι στέκεσαι Θανάση, ορθός,
βουβός σα λείψανο, στα μάτια μπρος;
Γιατί Θανάση μου, βγαίνεις το βράδυ;
Ύπνος για σένανε δεν είν' στον 'Αδη;

Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Βαθιά σε ρίξανε μέσα στη γη...
Φεύγα, σπλαχνίσου με. Θα κοιμηθώ.
'Ασε με ήσυχη ν' αναπαυθώ.

Στάσου μακρύτερα... Γιατί με σκιάζεις;
Θανάση τί έκαμα και με τρομάζεις;
Πώς είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα...
Πες μου... δεν έλυωσες, Θανάση,ακόμα;

Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

«ο βρυκόλακας»


περιοδικό Άρδην, τ.81, Ιούνιος 2010


28 Ιουν 2010

ΝΔμ-λ

Το ιστολόγιόν μας σας παρουσιάζει, σε πανελλήνια αποκλειστικότητα, την ονομασία και το σήμα του νέου απο-κόμματος της Ντόρας Δρακουμέλ-Μπακογιάννη.
Ο Δρακουμέλ junior επέλεξε της ονομασία ΝΔ(μ-λ) για το νέο δεκανίκι του Πασόκ, θέτοντας και το ιδεολογικοπολιτικό στίγμα της στο χώρο του Αμφιαριστεροεπιδέξιου νεοφιλελεύθερου πασοκισμού. Το έμβλημα ακολουθεί τις ιδεολογικές αυτές γραμμές.

Αποκλειστικές πληροφορίες που εξασφαλίσαμε, αναφέρουν πως το κόμμα-απόκομμα θα φέρει την ευλογία του Δρακουμέλ senior, πατερικής φιγούρας του πολιτικού αυτού χώρου. Χαιρετισμό και θερμές ευχές θα απευθύνει και ο Χεριχέρης, που είναι λαγός της Ντόρας, που είναι λαγός του Τζέφρυ, που είναι λαγός των ΗΠΑ, κλπ κλπ, καθώς και οι υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις του δουλόφρονος δωσιλογισμού (Μάνος, Ανδριανόπουλος κλπ). Όσοι φίλοι θεωρούν ότι το έκτρωμα αυτό δεξιοφέρνει, μπορούν να απευθυνθούν στο αδελφό έκτρωμα του κυρίου Κουβέλη.




24 Ιουν 2010

τράβα κορδέεεεεελα!

Λοιπόν, τα πράγματα είναι σοβαρά. Πολύ σοβαρά! Ο άνθρωπος είναι για το άσυλο ανιάτων. Δεν είναι δυνατόν... Δεν μπορεί... Ο άνθρωπος είναι απλά και μόνον

Κ-Α-Θ-Υ-Σ-Τ-Ε-Ρ-Η-Μ-Ε-Ν-Ο-Σ

Έδωσε, λέει, ο mind the ΓΑΠ συνέντευξη στα ΜΜΕ της ομογένειας στην Νέα Υόρκη. Και είπε και τις προτάσεις του για την βελτίωση του τουρισμού...

Προσοχή! Οι δηλώσεις που ακολουθούν είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ!

Α)
«... πρέπει να αναδείξουμε κάτι διαφορετικό (...) έχουμε το πιο φημισμένο - και δεν το ξέρει κανείς - rockclimbing, την αναρρίχηση σε βράχο, στην Κάλυμνο, που θεωρείται από τα καλύτερα στον κόσμο. Και τα Μετέωρα βεβαίως, αλλά και η Κάλυμνος».

ΩΡΣΑΑΑΑΑ!

Β)

«Θα ανοίξουμε πια μια διαδικασία, με το scubadiving, για τα αρχαία μας» («scubadiving»: καταδύσεις σε ναυάγια αρχαιολογικού ενδιαφέροντος)...

ΩΡΣΑΑΑΑΑ!

Γ)

«...στα κινεζικά, η λέξη "Αιγαίο" - έτσι μου είπαν - σημαίνει αγάπη, και τώρα θα αναπτυχθεί μια ολόκληρη βιομηχανία για να έρχονται και να παντρεύονται, στυλ "MammaMia", στα νησιά μας»

ΩΡΣΑΑΑΑΑ!


πως είπατε;;;;

πηγή

ΥΓ: ο τίτλος του ποστ παραπέμπει στο Δαφνί και το ομόνυμο ίδρυμα. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ήταν να χτιστεί (το 1883), πήγαν μηχανικοί να μετρήσουν (με κάποιου είδους σκοινί) την περιοχή. Εκεί τους πέτυχε ένας χωρικός και στην ερώτησή του, τι θα χτίζανε, του είπαν «Ένα τρελλοκομείο». Και η απάντησή του ήταν, φυσικά, τελείως αυθόρμητη και αληθινή:
τράβα κορδέεεεεεελα!!!

νέα εμβλήματα υπουργείων










19 Ιουν 2010

φρουτάκια ΛΑΣΟΚ

Τελικά η συναίνεση του ΛΆΟΣ με τον Γιωργάκη και το Μητσοτακέικο δεν γίνεται αποκλειστικά και μόνο για επαγγελματικούς λόγους. Δεν είναι, μόνο, ότι ο Χεριχέρης θέλει ένα υπουργείο, και για να πετύχει αυτό το στόχο κάνει ότι κάνει. Υπάρχει, σε όλη αυτή τη ξεφτίλα, και ιδεολογική συμπόρευση!
Την στιγμή που το Διευθυντήριο Γιωργάκη-Ντόρας-Καρατζαφέρη έσπευσε να παράσχει έναν μανδύα νομιμοποίησης στην κατοχή της χώρας και την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, επιστρατεύεται κάθε μέσο για να αποσπάσει ακόμη και την τελευταία σταγόνα αξιοπρέπειας που του έχει απομείνει.
Φρουτάκια!
Αυτό μας έλειπε! Αυτό χρειάζεται πάνω απ'όλα ο ελληνικός λαός!
Και εμφανίζεται ο ντενεκές, ο Βορίδης, για να δώσει ιδεολογική κάλυψη στην πολιτική, αυτή, αλητεία! Να μας πει, ηδονιζόμενος, ότι πολλοί άνθρωποι θα καταστραφούν. Ότι πρέπει οι άνθρωποι να ελέγχουν τα πάθη τους. Ότι χρειάζεται ατομική ευθύνη!
Ξέρει ο Βορίδης ότι η εξαθλίωση της πατρίδας μας, την οποία ο ίδιος ψήφισε, θα φέρει ανθρώπους στον απόλυτο εξευτελισμό, προκειμένου να πληρώσουν το νοίκι και να ταίσουν την οικογένειά τους. Ξέρει ότι με τα φρουτάκια, την δεδομένη στιγμή, το κράτος εμφανίζεται ως γύπας που γυροφέρνει τον ετοιμοθάνατο. Και το δέχεται. Το επικροτεί! Προσπαθεί να μας πείσει με ιδεολογικά επιχειρήματα. Και ποιά είναι τα επιχειρήματα αυτά; Τα εξής:
ηθικολογία, περιφρόνηση, υποκρισία και ειρωνία!
Καταστρέφονται άνθρωποι, διαλύονται οικογένειες, κλείνουν σπίτια και αυτός ειρωνεύεται! Κάνει και πλακίτσα!
Ο νεκρόφιλος!


17 Ιουν 2010

ΥΕΘΑ


Την Κυριακή 10 Νοεμβρίου του 1996 με την παρουσία του ξέπλυνε την ντροπή που 'χε ξεχυθεί πάνω στα καταστρώματα του «μπαρμπα-Γιώργου» του θωρηκτού «Αβέρωφ».
Μια ντροπή ξανθιά, που κείτονταν κάτω από τα κανόνια του θωρηκτού-συμβόλου για την Ελλάδα τον 20ό αιώνα και τραγουδούσε «πιο χαμηλά, πιο χαμηλά». Ανήμερα την 28η Οκτωβρίου 1996, η Ελένη Μενεγάκη παρουσίασε με τις «γλάστρες» της ένα... «εορταστικό» πρόγραμμα. Την επόμενη μέρα παραιτήθηκε ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού κι ο μπαρμπα-Αντώνης Κωνσταντακέλλης, 97 χρόνων τότε, τελευταίος εν ζωή ναύτης του θωρηκτού στις ένδοξες του μέρες «που αγκυροβολούσε μια κανονιά από το σαράι του Σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη» κλήθηκε από το Πλωμάρι της Λέσβου όπου ζούσε, καλεσμένος της Ομοσπονδίας των Αιγαιοπελαγιτών της Αθήνας να το ξεμαγαρίσει με την παρουσία του.
Την περασμένη Πέμπτη, η ιστορία επαναλήφθηκε. Το θωρηκτό που απελευθέρωσε το μισό Αιγαίο, παραχωρήθηκε -μπας και νοικιάστηκε κιόλας;- στην εταιρεία «Atlas Maritime» του εφοπλιστή Λεό Πατίτσα να γιορτάσει μαζί με τη φετινή εφοπλιστική γιορτή, τα «Ποσειδώνια», και τον προ πέντε ημερών γάμο του με την πρώην σταρ Ελλάς και φυσικά... παρουσιάστρια πρωινής εκπομπής, τη Μαριέττα Χρουσαλά. Το τι έγινε στο στολισμένο σαν μπουμπουνιέρα θωρηκτό δεν λέγεται...
Ο μπαρμπα-Αντώνης Κωνσταντακέλλης δε ζει πια... Το 2001, έπειτα από 102 χρόνια ζωής, πήγε να συναντήσει τους φίλους του, τους άλλους αρμενιστές από το «Αβέρωφ». Να πούνε για το βομβαρδισμό της Ραιδεστού με το «Λέων», τα Μουδανιά, τις ανιχνεύσεις στον Βόσπορο, την Πάνορμο, μα πιο πολύ για το αγκυροβόλημα έξω από τη βασιλεύουσα πόλη. Την Κωνσταντινούπολη.
Το 1996 αρχικά είχαν κρατήσει κρυφό το ρεζιλίκι με τις ξανθιές από τον μπαρμπα-Αντώνη οι δικοί του. Σιγά-σιγά τού το είπαν «...να κάποιοι δεν φέρθηκαν σωστά στο θωρηκτό...». Αναψε και κόρωσε... «Σε ποιον ρε δεν φέρθηκαν σωστά; Στον άνθρωπο μας, τον "Αβέρωφ"; Μωρέ άνθρωπος είναι ο "Αβέρωφ". Ελληνας άνθρωπος μεγάλος και δυνατός. Ποιος τόλμησε να ξεχάσει τι έκανε ετούτο το καράβι;».
Σιγά-σιγά του το είπαν το κάμωμα... «Αχ να το ξανάβλεπα το καράβι μου, να περπατήσω απάνω στο κατάστρωμα, κι ας έσβηνα εκείνη την ώρα. Να έφευγα απάνω στα σανίδια του... Αχ και να το έβλεπα...».
Στα 97 του χρόνια ο μπαρμπα-Αντώνης τον είδε τον «μπαρμπα-Γιώργο», όπως αποκάλυψε πως αποκαλούσαν το θωρηκτό οι ναύτες του... Τον χαιρέτησε, ανέβηκε τη σκάλα του σαν 20χρονος αρμενιστής, χάιδεψε τον ναύτη που τον προϋπάντησε, ακουμπούσε με τα ακροδάχτυλά του τα σανίδια του «τα ποτισμένα με αίμα», ανιστορούσε τον καπετάνιο του τον Κουντουριώτη κι ύστερα τον άλλο του τον καπετάνιο, τον Λάσκο, μα σαν στάθηκε κάτω από τα κανόνια του δάκρυσε...
Κι ύστερα ένα κερί στον Αγιο Νικόλα, το μεγάλο καπετάνιο, εκεί κάτω από τα μεγάλα κανόνια. Κι ο μπαρμπα-Αντώνης έφυγε... Λίγο μετά, τρία μόλις χρόνια, ετούτος ο άνθρωπος-ιστορία, έφυγε για πάντα...
Την περασμένη Πέμπτη ξανά... Σαν οι ξανθιές και τα πρωινάδικα να έχουν βάλει στο μάτι το θρύλο... Μπιτάκια και DJs και ρούχα επώνυμων σχεδιαστών και δωδεκάποντα στα ματωμένα σανίδια και Bellini σαν... welcome drink, και φυσικά σαμπάνια... Α, όλα κι όλα. Στον «Αβέρωφ» συνηθιζόταν η σαμπάνια... Και στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού που έδωσε την άδεια για ετούτη την ξεφτίλα πρέπει πια να συνηθίζεται η σαμπάνια. Γενικό Επιτελείο Ναυτικού μιας Ελλάδας υπό κατοχή-ανήμπορη κι αυτή, και τα παιδιά της, να ανασάνει... Μοναχά μια βόλτα στο Τροκαντερό κάνουν και θυμώνουν. Σαν τον μπαρμπα-Αντώνη από το Πλωμάρι που σαν Ποσειδώνας φώναξε «...Μωρέ άνθρωπος είναι ο "Αβέρωφ". Ελληνας άνθρωπος μεγάλος και δυνατός. Ποιος τόλμησε να ξεχάσει τι έκανε ετούτο το καράβι;».
Ευτυχώς μπαρμπα-Αντώνη που δεν είσαι πια εδώ...

απόσπασμα από κείμενο του Μπαλάσκα Στρατή, από την εφημερίδα «Εμπρός»


15 Ιουν 2010

πράσινο σχολείο



όξω π****η απ'τον Αβέρωφ!


100 χρόνια πριν ένας επιχειρηματίας άφηνε την περιουσία του για να αποκτήσει η χώρα του ένα πλοίο, ώστε να απελευθερώσει το Αιγαίο.
Σήμερα, ένας εφοπλιστής, χρησιμοποιεί το ίδιο πλοίο σαν αίθουσα εκδηλώσεων, ώστε να μπορέσει να το ρίξει λίγο έξω ο ανεγκέφαλος τζιτζιφιόγκος του, παρέα με το υπόλοιπο αφάν γκατέ της μεταπολιτευτικής κοπριάς.
Υποθέτω δεν θα τολμήσανε να μπούνε παραμέσα στο πλοίο, εκεί που φυλάσσεται η στολή και τα παράσημα του Κουντουριώτη... Βλέπεις είναι παλιά πράματα αυτά, ξεχασμένα. Ανήκουν σε μία εποχή που η θάλασσα σήμαινε μόχθος, ζωή και ελευθερία, όχι κότερα, πούρα και ξέκωλα...

Σταματώ εδώ. Αυτά τα πράγματα τα έχουν σχολιάσει από πριν, άλλοι, καλύτεροι από μένα...


13 Ιουν 2010

μπανεράκια διάφορα

Διάφορα μπανεράκια δια τον καλλοπισμόν των ιστολογίων υμών.
Ευπρόσδεκτη κάθε ιδέα!



11 Ιουν 2010

θυρεός ΠΑΣΟΚ


το δυστυχές και ταλαίπωρον μπανανιότροπον βασίλειον της Γκρεκολάνδης υπέστη πολιτειακήν μεταβολήν, ως δήλωσεν, προσφάτως, ο φύλαρχος αυτής, Γκόγκο Μπάμπα Ντρέου.

και το νέον, αυτής, πολίτευμα:

Ελέω ΠΑΣΟΚ τραπεζοκρατία

Ο Θεός σώζοι το ΠΑΣΟΚ!

τσίμπα, τώρα, και το πρωτότυπο, έτσι για το αρχείο...


νιου λουκ, γεροντολουκ

όπως παρατηρείτε, το μπλογκίδιον άλλαξε εμφάνησιν.
το γκαγκανόμαυρον της ανέμελης νιότης του αντικατεστάθη υπό του συνδυασμού ταύτου - καφετουλί με ολίγον τσιρλί- αποτέλεσμα της επελθούσης ωριμάνσεως, ή, κατά το κοινώς λεγόμενον, της σεσηπόσας γηράνσεως.

10 Ιουν 2010

8 Ιουν 2010

να σοβαρευόμαστε...


Ετοιμάζουν, λέει, οι Ισρααλήτες καράβι για τη κατεχόμενη Κύπρο. Την ίδια ώρα ετοιμάζουν καράβι για τη Γάζα οι φρουροί της Επαναστάσεως στο Ιράν. Και ο Ερντογάν δηλώνει πως θα συμμετέχει αυτόπροσώπως εις την επόμενην τουρκικήν αποστολήν. Και όλα αυτά επειδή μια φούχτα μουρλοί, που το έλεγε η καρδιά τους, αποφάσισαν, πριν τρία χρόνια, να σπάσουν τον αποκλεισμό με ένα καίκι...

υποσημείωσις: Τανγκανίκα: περιοχή της Αφρικής, παλαιά αποικία της Γερμανίας. (Από αυτούς όλα να τα περιμένεις...)

5 Ιουν 2010

δώσε και σώσε


εφημερίδα Ρήξη, τ.64, Ιούνιος 2010

Ανακύκλωση μισθών! Τώρα! Η τελευταία ελπίδα να σώσουμε όλοι μαζί... τις τράπεζες!
Απίστευτα αποτελέσματα!
Ρίχνεις βασικό και παίρνεις χαρτζιλίκι!
Ρίχνεις ΙΚΑ, δώρα, αποζημίωση και παίρνεις μπλοκάκι!
Ρίχνεις κρατήσεις μιας ζωής και παίρνεις απ'τα 3 το μακρύτερο!


Α, και πού' στε, ωρε! Σαββάτο σήμερα και βγαίνει η Ρήξη!
Βροχή, ξεβροχή, σπεύσατε στο περίπτερο!



3 Ιουν 2010

ραγιαδισμοί...


Πλακωθήκανε οι μαθητευόμενοι Ναπολέοντες Ερντογάν και Νταβούτογλου με τους Ισραηλινούς και έχουν ξαμολυθεί οι διάφοροι μαϊντανοί να μας πείσουν να επιλέξουμε στρατόπεδο...
«Μπράβο στον Ερντογάν! Αυτός είναι πολιτικός!»
λένε οι μεν, και καλούνε τους Έλληνες να δεχθούν τις θερμές αγκάλες του Νεο-οθωμανισμού...
«Οι Εβραίοι τα σπάσανε με τη Τουρκία! Ευκαιρία να συμμαχήσουμε μαζί τους!»
λένε οι δε και προτρέπουν σε στενότερες σχέσεις με το κράτος-δολοφόνο...

Το πρόβλημα αυτό είναι παλαιότατο στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι τα πρώτα κόμματα που έγιναν στην Ελλάδα λέγονταν "ρωσικό", "αγγλικό" και "γαλλικό"... Διακόσια χρόνια μετά, περιμένουμε ακόμη τη δημιουργία ενός κόμματος που θα λέγεται "ελληνικό"... Που τέτοια τύχη... Οι πολιτικές, οικονομικές και πνευματικές ελίτ της χώρας, ΟΛΩΝ των αποχρώσεων, δεν μπορούν ούτε να διανοηθούν έναν ανεξάρτητο προσανατολισμό της χώρας. Επιλέγουν τον δυνάστη που ταιριάζει πιο πολύ στο προφίλ και την ιδεολογία τους και καλούν τον ελληνικό λαό να υποταχθεί. Όπως έγραψα και αλλού,
Ο ρεαλισμός του υποτελή, είναι η υποταγή...

Εμένα ο ρεαλισμός μου άλλα πράματα μου λέει... Μου λέει ότι ένας λαός σαν τον ελληνικό δεν μπορεί παρά να είναι στο πλευρό κάθε καταπιεσμένου λαού. Δεν μπορεί παρά να στέκεται απέναντι σε κάθε σφαγέα αποικιοκράτη. Αμερικάνο, Άγγλο, Τούρκο, Εβραίο. Όλα τ'άλλα είναι για προσκηνυνμένους. Ειδικά σήμερα που η Ελλάδα βιώνει στο πετσί της τις συνέπειες του "Ανήκομεν εις την Δύσην". Σήμερα που η χώρα έχει βγει στο σφυρί και το μόνο που κάνουν οι ελίτ της είναι να προσπαθούν να μας πείσουν για το πόσο απαραίτητο και αναγκαίο (ή και... ωφέλιμο) είναι αυτό...

Και κάποιες διευκρινήσεις, διότι ακούγονται αρκετές ηλιθιότητες για την αποστολή στη Γάζα.
1. Οι Έλληνες της αποστολής δεν ήταν μόνο συριζόπληκτοι. Ανήκαν σε διάφορους χώρους.
2. Η Ελλάδα και η Κύπρος υπήρξαν πρωτοπόρες στις προσπάθειες άρσης του αποκλεισμού της Γάζας. Οι Τούρκοι προέκυψαν εσχάτως.
3. Δεν μπορεί μία τέτοια προσπάθεια να αναστέλεται επειδή η Τουρκία προσπαθεί να καπελώσει το όλο εγχείρημα... Άλλωστε συμμετείχαν άτομα από 40 χώρες!
4. Οι Έλληνες της αποστολής αγωνίστηκαν επί μήνες και εξασφάλισαν ότι η αποστολή θα ανεφοδιαστεί στην ελεύθερη Κύπρο και δεν θα πλησιάσει σε καμία περίπτωση τα κατεχόμενα. Αυτή τη προώθηση των εθνικών συμφερόντων κατάφερε να την ακυρώσει ο προδότης Χριστόφιας, που απαγόρευσε στα πλοία να πλησιάσουν την Κύπρο. Άξιος ο μισθός του και αυτουνού...

2 Ιουν 2010

πωλητήριο


Η πρώτη φάση εκποίησης της πατρίδας σου από τον αμερικανό τραπεζοϋπάλληλο Τζέφρυ Τσαντ-Παπανδρέου περιλαμβάνει τα εξής:
ΟΣΕ 49%
ΕΥΔΑΠ 10%
ΕΥΑΘ 23%
ΕΛΤΑ 39%
Καζίνο 100%
τμήματα της Εγνατίας
Είναι προφανές ότι πριν τη, δεδομένη πλέον, πτώχευση της χώρας σου, έχει αποφασίσει να ξεπουλήσει οποιοδήποτε περουσιακό στοιχείο σου έχει απομείνει.


Αυτά για τη δημόσια περιουσία σου. Την αξιοπρέπεια και την εθνική σου ανεξαρτησία τις έχουν εκχωρήσει προ πολλού οι προκάτοχοί του. Αυτός απλά θα βάλει τις τελευταίες υπογραφές.

Αν πέφτεις από τα σύννεφα, ας πρόσεχες.
Αν θεωρείς ότι είναι μονόδρομος, καλά να πάθεις.
Αν δε σε πειράζει, τότε να μας αδειάσεις τη γωνιά.
Αν περιμένεις να σε σώσουν οι εργατοπατέρες, οι βολεμένοι, οι λάιφ-στάιλ επαναστατημένοι εαυτούληδες, οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές, τα όπλα λέηζερ του Τέσλα και η ομάδα Έψιλον, θα περιμένεις για πολύ.
Αν ψάχνεις για λύση, ρώτα τους προπαππούδες σου που τα περάσανε.