ξύλα πέτρες και τσαλιά καμμένα, ήτοι σκίτσα, σκέψεις και σχόλια του Νικόλα

19 Δεκ 2012

H κρίση φέρνει τους λαούς πιο κοντά!



Δεν είμαι πια Γάλλος, αλλά Ευρωπαίος 

 Μεγάλες ανακατατάξεις στη Γαλλία, μετά την απόφαση της κυβέρνησης να αυξήσει τη φορολογία στα μεγάλα εισοδήματα. Ένας ένας οι Γάλλοι κροίσοι φεύγουν από τη Γαλλία και εγκαθίστανται σε άλλες χώρες, με μικρότερο φορολογικό συντελεστή. Τελευταίο κρούσμα ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ, ο οποίος μετακόμισε στο Βέλγιο, ένα τσιγάρο δρόμο από τα γαλλικά σύνορα, για να μην πληρώσει φόρο. Ο Γάλλος πρωθυπουργός δήλωσε: «Ο Ντεπαρντιέ είναι ένας μεγάλος σταρ, όλος ο κόσμος τον αγαπάει σαν καλλιτέχνη. Αλλά το να μετακινηθεί στην άλλη πλευρά τον συνόρων, μόνο και μόνο για να μην πληρώνει φόρους, είναι αξιοθρήνητο». Και ο εκατομμυριούχος σταρ του σινεμά απάντησε: «Σας επιστρέφω το γαλλικό μου διαβατήριο και την κάρτα κοινωνική ασφάλισης, την οποία ποτέ δεν χρησιμοποίησα. Δεν έχουμε πια την ίδια πατρίδα, είμαι ένας γνήσιος Ευρωπαίος, ένας πολίτης τού κόσμου, όπως με δίδαξε ο πατέρας μου». 

 Έτσι, λοιπόν, ένας ακόμη άνθρωπος της σόου μπιζ είδε το φως το αληθινό και έγινε «πολίτης του κόσμου». Χειραφετήθηκε από τα δεσμά του να ανήκεις σε ένα έθνος, να μοιράζεσαι την ίδια ταυτότητα με άλλους, να συνδέεις την τύχη σου με την τύχη ενός τόπου. Είναι πια ελεύθερος να πάει όλου θέλει (τουλάχιστον όπου έχει χαμηλή φορολογία). Ίσως λοιπόν με την κρίση μπορέσουν οι λαοί να έρθουν πιο κοντά. Και στην Ελλάδα, όλο και πιο πολλοί ανακαλύπτουν τα πλεονεκτήματα του να είσαι πολίτης του κόσμου. Καταθέσεις στην Ελβετία, μπίζνες στη Γερμανία, διαμέρισμα στο Λονδίνο. Τώρα που το άθλιο, κακορίζικο κρατίδιο που ζούμε διαλύεται, όλο και περισσότεροι Έλληνες ασπάζονται τις αρχές του κοσμοπολιτισμού. Αφήνουν πίσω τους καθυστερημένους Ελληνάρες, με τα σημαιάκια και τα κομποσχοίνια και τα σκυλάδικα και ανοίγουν πλώρη για τας Ευρώπας. Γίνονται γνήσιοι Ευρωπαίοι, χωρίς πατρίδα, όπως ο Ντεπαρντιέ. 

Στον αγύριστο


8 Δεκ 2012

Ο πράσινος ήλιος και το ασχημόπαπο

 
Τίνος είναι βρε γυναίκα το παιδί;;;
Το Κόμμα (το πασόκ, φυσικά, τι νομίζατε;) φεύγει, τα απόνερα μένουν. Διότι, κύριε, ποιός σας είπε ότι το πασόκ είναι κόμμα; Τρόπος ζωής ολόκληρος είναι, ανεξαρτήτος κόμματος. Έτσι  εύκολα θα ξεμπερδεύαμε, νομίζεις; Το καταψηφίζουμε και καθαρίσαμε; Αμ δε!
Αγνώστου πατρός, λοιπόν, η Χρυσή Αυγή. Τίνος είναι τέλος πάντων αυτό το ασχημόπαπο, που κανείς δεν το θέλει, αλλά όλοι χαζεύουν στην τιβί τα «κατορθώματά» του;
Αλήθεια, τι ψηφίζει ο οργισμένος και προδομένος πασόκος; Αυτός Νεα Δημοκρατία; Μπα, εκεί πήγαν τα ρετιρέ. Σύριζα; Όχι, εκεί πάνε οι πασόκοι που έχουν ακόμα ελπίδες. Καμμένο; Πφφ, πολύ δεξιός. ΚΚΕ; Πφφ, πολύ αριστερό. Δημάρ; Πφφ, πολύ κέντρο. Βαρετοί φαφλατάδες, βολεμένοι κομπιναδόροι. Ο προδομένος πασόκος ήθελε, προσπάθησε, ΗΤΑΝ φαφλατάς και κομπιναδόρος, αλλά όχι πια. Τώρα η κρίση τον πετάει στα σκουπίδια, οπότε τα κόμματα αυτά δεν του λένε τίποτε. Είναι για όσους διασώθηκαν, ή για όσους ακόμα ελπίζουν. Αυτός δεν ελπίζει τίποτα, και φοβάται τα πάντα. Είναι πασόκος.
Ο προδομένος πασόκος θέλει τον μάγκα τον νταή τον τσίφτη, τον καραμπουζουκλή. Θέλει Κόκκαλη, θέλει Μάκαρο, θέλει Ακάλυπτο. Που δε μασάει τα λόγια του, γιατί απλούστατα δεν λέει και τίποτα. Θέλει τον τσάμπα μάγκα που ανέθρεψε η πασοκάρα όλα αυτά τα χρόνια, απλά τον θέλει σε συσκευασία κρίσης. Το μοντελάκι πασόκου της εποχής της μάσας πέρασε, δεν είναι πια της μόδας (μόνο για τους λίγους και εκλεκτούς υπάρχει στοκ – οι μαρίδες και οι ψιλικατζήδες μείναν απόξω απ’ το μαγαζί). Το μοντελάκι πασόκου της εποχής της κρίσης είναι τώρα το νέο τρεντ. Λαϊκός, μάγκας, θα ρίξει και το μπινελίκι και τη σφαλιάρα του άμα λάχει, θα βρίσει θεούς, δαίμονες, χερουβείμ και σεραφείμ, και, τελικώς, θα βγάλει το άχτι του στον υπάλληλο, στον φτωχοδιάβολο, στον φουκαρά (ή τη γυναίκα του ή το παιδί του, κ.λπ κ.λπ). Μόνο τα ρετιρέ δεν θα αγγίξει γιατί εκεί ζορίζει το πράμα. Εκεί θέλει κότσια. Και το μοντελάκι του τσάμπα-μάγκα πασόκου δεν περιλαμβάνει τέτοια – ποτέ δεν περιελάμβανε τέτοια.

Μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων που μεγάλωσε στη μάσα, τη ρεμούλα, τη διαφθορά, την ανηθικότητα, τον κάθε είδους παρτακισμό, σουσουδισμό, μαϊμουδισμό, φεύγει κι αφήνει πίσω της συντρίμμια. Τι θα ψήφιζε, λοιπόν, αυτή η γενιά; Ο μόνος που μπορούσε να κόψει ψήφους από τη Χρυσή Αυγή ήταν η Τζούλια. Για αυτό τα Μ.Μ.Ε. θάψανε την υποψηφιότητά της. Και τώρα ξεμείναμε με τους κανίβαλους. Είχαν βλέπεις όλο το πολιτικό πρόγραμμα της Τζούλιας, αλλά το είχαν στο πιο μπρουτάλ, πιο τσαμπαμαγκέ. Λογικό, λοιπόν, να τους προτιμήσει ο πρώην πασόκος.

Aς είναι. Δεν φταίνε αυτοί. Μην τα ρίχνουμε όλα στον φουκαρά πρώην-πασόκο-ψηφοφόρο.
Άλλοι είναι από πίσω…