Έτσι τιτλοφορήθηκε το 1905 μία αμερικάνικη κινηματογραφική παραγωγή, σχετική με τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο και την ανοικοδόμηση των Η.Π.Α. Θεωρήθηκε πρωτοπόρα για τα κινηματογραφικά δεδομένα της εποχής της, προκάλεσε, όμως, και πολλές αντιδράσεις για την ερμηνεία της ιστορίας που προέβαλλε ( και κυρίως για την ηρωοποίηση της Κου Κλουξ Κλαν). Τον ίδιο τίτλο επέλεξε και το συγκρότημα Αλαφούζου για τη νέα τηλεοπτική υπερπαραγωγή 1821: η γέννηση ενός έθνους (προσθέτοντας, τελικώς, και τη λέξη «-κράτους»).
Το θλιβερό πρώτο επεισόδιο ακολούθησαν οι αναμενόμενες αντιδράσεις για την ερμηνεία της ιστορίας που προκρίνει –και προωθεί– η σειρά. Αναπαράγει όλα τα ιδεολογήματα της σημερινής κατεστημένης ιστορικής σκέψης: ωραιοποίηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, απόκρυψη των διωγμών των Ελλήνων, ανακήρυξη του έθνους σε φαντασιακή κατασκευή που επινόησαν οι αστοί διανοούμενοι του 18ου αιώνα, αποσιώπηση των καταστροφικών συνεπειών που είχε διαχρονικά η αποικιακή εξάρτηση της περιοχής μας από τις Μεγάλες Δυνάμεις και εν γένει αυθαίρετη, ανιστόρητη και σχηματική κατασκευή της ελληνικής ιστορίας, βάσει προτύπων που (σαν γνήσιοι μεταπράτες της διανόησης) αντέγραψαν από άλλες, ευρωπαϊκές, χώρες.
Στη συζήτηση που ακολούθησε μετά το δεύτερο επεισόδιο, ο παρουσιαστής κύριος Τατσόπουλος απολογήθηκε για την απόκρυψη πολλών ιστορικών δεδομένων με το παιδαριώδες επιχείρημα ότι ο περιορισμένος χρόνος δεν επέτρεπε την παράθεση όλων των γεγονότων της Τουρκοκρατίας. Λες και η επιλογή των γεγονότων που θα προβληθούν έγινε τυχαία –με κληρωτίδα– και δεν υπαγορεύθηκε από συγκεκριμένες ιδεολογικές επιταγές. Από το πρώτο επεισόδιο ο κύριος Τατσόπουλος μας είχε αποκαλύψει, με ύφος νάρκισσου ινστρούχτορα, πως «κάθε εποχή ξαναεφεύρει την ιστορία της και προβάλλει πάνω στην ιστορία τις εμμονές της, τις εμπάθειές της και τις επιδιώξεις της». Δεν μας είπε, όμως, ποιες εμμονές, εμπάθειες και επιδιώξεις έχει ο ίδιος, καθώς και οι υπόλοιποι συντελεστές της παραγωγής. Διότι, ως γνωστόν, οι «πεφωτισμένοι» καθηγητές μας σχετικοποιούν και ξαναγράφουν την ιστορία μας, ισχυριζόμενοι ότι είχε γραφεί με τρόπο που να εξυπηρετεί τις πολιτικές, ιδεολογικές και κοινωνικές αντιλήψεις της εκάστοτε εξουσίας. Αποφεύγουν όμως να προβάλουν αυτή την ανάλυση και στους εαυτούς τους…
Οι ιδιότητες του κυρίου Βερέμη (πρώην πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, πρώην πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, συνεργάτης της Καθημερινής και μέλος του νεοφιλελεύθερου κόμματος «Δράση») καταδεικνύουν ότι η σειρά δεν αποτελεί ένα αδιάφορο ντοκυμαντέρ του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ, αλλά μία τηλεοπτική παραγωγή με καταφανείς πολιτικές συνεπαγωγές. Είναι μία περίπτωση ανάλογη του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού της κυρίας Ρεπούση, του ιδρύματος CDRSEE. Οι θιασώτες της κατεστημένης ιστορικής σκέψης δεν μπορούν εύκολα να μας πείσουν ότι ο Τζ. Σόρος, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, οι θαμώνες της λέσχης Μπίλντεμπεργκ και οι υπόλοιποι χρηματοδότες του ΕΛΙΑΜΕΠ και του CDRSEE διέθεσαν τα χρήματά τους για να μας διδάξουν την ακριβή ημερομηνία έναρξης της ελληνικής Επανάστασης. Δεν πείθεται εύκολα κανείς ότι ο διεθνής κερδοσκόπος Τζ. Σόρος έχασε τον ύπνο του σκεπτόμενος ότι οι Έλληνες αγνοούν αν η Επανάσταση έγινε Τετάρτη ή Παρασκευή. Είναι προφανές ότι το ζήτημα βρίσκεται αλλού. Δεν πρόκειται απλώς για μια ακαδημαϊκή διαφωνία. Οι ίδιοι οι ιστορικοί αυτοί μας υπενθυμίζουν διαρκώς (όπως π.χ. όταν υπέγραφαν υπέρ του σχεδίου Ανάν) ότι τα κίνητρά τους δεν περιορίζονται στην ικανοποίηση της επιστημονικής τους περιέργειας.
Όπως επίσης δεν είναι εύκολο να μας πείσουν πως όποιος διαφωνεί μαζί τους είναι αγράμματος, γραφικός, εθνικιστής, housewife (sic) και ό,τι άλλο χαρακτηρισμό αποδίδουν σε όποιον αμφισβητήσει τα φαντασιόπληκτα ιδεολογήματά τους. Με όλο τον ελιτισμό και την αλαζονεία που διακρίνει τις ελληνικές ελίτ (πολιτική, οικονομική και κυρίως πνευματική) προσπαθούν να μας πείσουν πως οι μόνες πιθανές ερμηνείες της ιστορίας είναι αυτές των φραγκοπασαλειμμένων ελίτ από τη μία και των Λιακόπουλου και Άδωνη από την άλλη. Οι μόνοι που πείθονται, βέβαια, είναι όσοι ταυτίζονται ιδεολογικά μαζί τους, άντε –το πολύ- και ένα κομμάτι της μεταμοντέρνας αριστεράς, που υιοθετεί άκριτα τα ιδεολογήματα του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης, αρκεί να ικανοποιούν το «αντιεθνικιστικό» φετίχ της. Δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός πως η ίδια νοοτροπία και φρασεολογία διακρίνει και την πολιτική μας ελίτ. Όποιος διαφωνεί με το μνημόνιο είναι άσχετος, γραφικός, εθνικιστής κλπ. Η ίδια φρασεολογία επαναλαμβάνεται κάθε φορά που η πολιτική και η ιδεολογία του καθεστώτος γίνονται αντικείμενο κριτικής. Το εκβιαστικό δίλημμα «ΕΛΙΑΜΕΠ ή Λιακόπουλος» παραπέμπει εύστοχα στο δίλημμα «Μνημόνιο ή καταστροφή», για να μη θυμηθούμε το «Καραμανλής ή τανκς»… Και αποκαλύπτει τον χυδαίο ολοκληρωτισμό που χαρακτηρίζει τη νοοτροπία της εξουσίας, της κατεστημένης διανόησης και των θλιβερών παπαγάλων τους.
εφημερίδα Ρήξη, τ.71, Φεβρουάριος 2011
"Δεν πείθεται εύκολα κανείς ότι ο διεθνής κερδοσκόπος Τζ. Σόρος έχασε τον ύπνο του σκεπτόμενος ότι οι Έλληνες αγνοούν αν η Επανάσταση έγινε Τετάρτη ή Παρασκευή. Είναι προφανές ότι το ζήτημα βρίσκεται αλλού."
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι αλλα φιλε Νικο δεν αναφερεις που.
Ως μεταμοντερνα αριστερα να φανταστω πως εννοεις εκεινους οι οποιοι δηλωνουν απολιτικοι,αλλα παραλληλα (και ισως εν αγνοια τους) "αρα-ζουν" εξαρχεια,και εκφραζουν πολιτικους λογους,χωρις ποτε βεβαια να εχουν δουλεψει στη ζωη τους?
οπως και να εχει,πιστευω πως οσοι εχουν κριτικη αποψη μπορουν να δουν τις αληθειες-οσες και οπου βρισκονται-και να βγαλουν τα συμερασματα τους.
Ζωγράφισες πάλι (κυριολεκτικῶς καὶ μεταφορικῶς)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦρέντυ, το ζήτημα βρίσκεται στο τι μηνύματα περνάνε οι κύριοι αυτοί στο κόσμο. Είναι άλλο πράγμα να λες τι ωραία που περνάνε οι υπόδουλοι της (όποιας) Αυτοκρατορίας, (άλλωστε και οι Οθωμανοί κάνανε έργα, φτιάχνανε δρόμους κλπ!) και άλλο πράγμα να προβάλλεις το αντιστασιακό ήθος ενός λαού, που κάθεται εδώ και 1000 χρόνια και αντιστέκεται, πότε στον έναν, πότε στον άλλο. Άλλες ιδέες περνάει το ένα, άλλες το άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ορισμός της μεταμοντέρνας αριστεράς που δίνεις είναι αρκετά επιτυχής. Θα μπορούσαμε να το ορίσουμε ως «Νεολαία των μεσαίων στρωμάτων που πέρασε μια ζωή στα Εξάρχεια, τις παραλίες και τις φοιτητικές εστίες του Λονδίνου. Χωρίς καμία συλλογική ταυτότητα, αναμασούν την ιδεολογία του ατομισμού και του φιλελευθερισμού, διατηρώντας παράλληλα ένα αριστερό λάιφ στάιλ...
Αγαπητέ φίλε, τα συγχαρητήριά μου τόσο για τα σκίτσα, όσο και για τα κείμενά σου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλλίμαχε και Δημήτρη, ευχαριστώ. Να περνάτε να τα λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να βαλουμε τα πραγματα σε μια σειρα:
ΑπάντησηΔιαγραφήα)εχω δει μοναχα το πρωτο επεισοδειο,οχι το δευτερο,
β)εφ'οσον αποδεχεσαι την οποια προσφορα της ΑΥΤΗΣ αυτοκρατοριας στον ελλαδικο χωρο,ενω παραλληλα ο παραγωγος της σειρας δεν αρνειτε τις καφριλες της στον ελληνικο πληθησμο,προς τι τοτε οι ενστασεις σου?στο οτι προβαλε το ενα (μεχρι στιγμης) περισσοτερο απο το αλλο?γιατι τοτε,ε ας παμε να την πεσουμε και στο θεατρο τεχνης...
εκει που θελω να καταληξω νικο ειναι,πως ενα ανολοκληροτο εργο,καλο θα ειναι να το κρινουμε στο συνολο του και οχι αποσπασματικα.οταν τελειωσει,πιστευω πως αντικειμενικο κριτιριο διαθετεις.κρινε το τοτε.
Υ.Γ:οντως συγχαριτιρια για τα σκιτσα σου!και κυριως για το χιουμορ σου!:)
Υ.Γ. no2:γαμω την ορθογραφεια μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦρεντυ, φαντάζεσαι ένα ντοκυμαντερ για την Κατοχή, που να μην λέει κουβέντα για τα Καλάβρυτα και να δείχνει τους Γερμανούς να μοιράζουν συσσίτια; Κι όμως υπήρξαν συσσίτια! Το θέμα είναι τι μήνυμα θέλεις να περάσεις. Βάσει αυτού επιλέγεις και ποιά γεγονότα θα δείξεις, ποια θα κρύψεις και πως θα τα ερμηνεύσεις. Τα συμπεράσματα που βγάζει αυτή η σειρά είναι - καταρχήν - ανιστόρητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα είναι οτι την αποψη του ντοκυμαντερ την συμμερίζονται και προοθούν ιστορικοί του εξωτερικού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά είναι δημοσιευμένα στο ιντερνετ και θα τα βρείςστην πρώτη σελίδα κάνοντας google "Tourkokratia":
The Tourkokratia - Was it Really That Bad?
http://www.helleniccomserve.com/tourkokratia.html
http://www.ahistoryofgreece.com/turkish.htm
"The very fact that the present-day Greek government (as it did under the Junta) is assuming some sort of right over these Patriarchates is of interest and actually based on no historical precedence...after all, there was no such phenomenon as 'Greece' in a political sense prior to the Revolution of 1821 EVER! For this reason it is also incorrect to say that Greece was occupied by the Turks for 400 years. There was no Greece to occupy. We use the name Greece to refer to the geographic area in which ancient City States (that were independent countries after all) evolved and fought."