ξύλα πέτρες και τσαλιά καμμένα, ήτοι σκίτσα, σκέψεις και σχόλια του Νικόλα

29 Νοε 2010

σημειώσεις ενός πορνόγερου


Η λαγνεία της δυστυχίας

Όταν ο πόνος γίνεται εμπόδιο στο χρήμα, το χρήμα καλείται να γιατρεύσει τον πόνο.

Όταν η μνήμη γίνεται εμπόδιο στην ισοπέδωση, ο ορθολογισμός καλείται να σουλουπώσει την μνήμη.

Όταν η γενοκτονία γίνεται τουριστική ατραξιόν, η υποταγή γίνεται ρεαλιστικό πολιτικό πρόταγμα.

Από το Λας Βέγκας στο Άμστερνταμ

Το σώμα ως εμπόρευμα, ο έρωτας ως δικαιοπραξία, η αποκτήνωση ως επιχειρηματικό πλεονέκτημα.

Όταν το χρήμα γίνεται αυτοσκοπός, το εμπόριο λευκής σαρκός γίνεται αστραφτερή βιτρίνα.

Όταν ο πλούτος του λαού σου γίνεται βάρος, τα σκουπίδια του κατακτητή σου γίνονται φυγή.

Ο μπαμπούλας ως μέσο αποπροσανατολισμού.

Όταν η γύμνια γίνεται ιδεολογία, τα σκιάχτρα γίνονται επιχείρηματα.

Όταν η συλλογική ταυτότητα γίνεται ατομικό βίτσιο, η αποκτήνωση γίνεται όπλο της ελίτ.

Όταν το όπλο της ελίτ γίνεται όπιο, το όπιο του λαού γίνεται όπλο.

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος Νο.10000000130 Νοε 2010, 12:22:00 μ.μ.

    "Όταν η συλλογική ταυτότητα γίνεται ατομικό βίτσιο, η αποκτήνωση γίνεται όπλο της ελίτ.

    Όταν το όπλο της ελίτ γίνεται όπιο, το όπιο του λαού γίνεται όπλο."

    Ωραίο Νικόλλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή