πασοκισμός

Η νόσος του πασοκισμού

Στάδια, συμπτώματα, πρόληψις

Η νόσος του πασοκισμού (σηψαιμική πασοκίασις η ανωφελής), έχει λάβει εις την χώραν μας εκρηκτικάς διαστάσεις και θεωρείται από τους ειδικούς «πανδημία» υψίστου κινδύνου. Θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τα συμπτώματα και τις βαθμίδες της νόσου, προκειμένου να συμβάλλουμε εις την ορθήν ενημέρωσην των πολιτών. Η νόσος διέρχεται πέντε στάδια, πριν μολύνει ολοκληρωτικά τον οργανισμόν:

α) ο συνοδοιπόρος

Τα πρώτα συμπτώματα της νόσου γίνονται δυσκόλως αντιληπτά. Συνήθως εκδηλώνονται κατά την διάρκειαν της τηλοψίας και χαρακτηρίζονται από κατάρρευση του πνευματικού ανοσοποιητικού συστήματος. Ο ασθενής εμφανίζει ιδιαίτερη παθητικότητα εις τας τηλεοπτικάς εκπομπάς και συνηθίζει να δέχεται αδιαμαρτύρητα τα όσα βλέπει και ακούει. Είναι αφηρημένος και παρουσιάζει κενά στον ειρμό και την σκέψη του.

Ευδοκιμεί: διάσπαρτη στο σύνολο του πληθυσμού

Αντιμετώπισις: Συνίσταται απομάκρυνσις εκ της νοσογόνου τηλεοράσεως και παρότρυνσις ενασχολήσεως με δημιουργικάς ασχολίας (ψάρεμα, μαγείρεμα, πλέξιμο κλπ)

πασοκόπληκτος στα πρώτα στάδια της νόσου.

β) ο ψηφοφόρος

Η μετάβαση στο δεύτερο στάδιο σημαδεύεται από το απονενοημένο διάβημα της ρίψεως του ανόσιου ψηφοδελτίου στην κάλπη. Πράξις απελπισίας ή ευίθιας, έχει ως αποτέλεσμα την απρόσκοπτη επέλαση της νόσου στον οργανισμό. Αρχίζει να αλλάζει η συμπεριφορά του ασθενούς. Παρατηρείται ηττοπάθεια, έλλειψη ζωτικότητας, απάθεια. Πράγματα που μέχρι τότε θα τον εξαγρίωναν, τώρα περνάνε χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Πρώτα συμπτώματα αφασίας.

Ευδοκιμεί: εις άνεργους και μέλη του ευρύτερου δημόσιου τομέα

Αντιμετώπισις: Συνίσταται ολιγόμηνη αποχή από πάσα πολιτική πράξη και επαφή με ψυχολόγο.

πασοκόπληκτος κατά τη διάρκεια του εγκλήματος. Είναι φανερές οι ενοχές που νιώθει...

γ) το μέλος

Στο στάδιο αυτό η κατάστασις του ασθενούς χειροτερεύει, αλλά είναι ακόμη αναστρέψιμη. Κύριο σύμπτωμα η απώλεια της κοινής λογικής. Ο ασθενής λέει διαρκώς ασυναρτησίες και δυσκολεύεται να προτάξει λογικά επιχειρήματα. Είναι ευέξαπτος, απότομος και, παράλληλα, αποκτά μια ιδιαίτερη αδυναμία σε άχρηστα είδη πολυτελείας.

Ευδοκιμεί: σε προμηθευτές του δημοσίου και μέλη του ευρύτερου εργοληπτικού τομέα

Αντιμετώπισις: Απαιτείται συνεχής παρακολούθησις και συνεδρίες με ψυχολόγο. Χρήσιμη και η αλλαγή επαγγέλματος.

πασοκόπληκτος σε προχωρημένο στάδιο. Απολαμβάνει το πρώτο του κότερο

δ) ο δάσκαλος

Η νόσος, πλέον, καθίσταται ανίατος. Ο ασθενής αντιλαμβάνεται την κατάστασή του, αλλά την αντιμετωπίζει ως προτέρημα. Φροντίζει, λοιπόν, να επιδεικνύει την πασοκίασή του και να επιδιώκει την εξάπλωσή της. Παρατηρείται συχνή λογοδιάρροια (με περιεχόμενο αντίστοιχο της κοινής διάρροιας), φαντασίωση μεγαλείου (illusions of the grandeur) και ολοένα αυξανόμενη δυσκολία επαφής και επικοινωνίας με το περιβάλλον. Στο στάδιο αυτό του κοινωνικού αυτισμού, ο ασθενής βρίσκεται, πλέον, στον κόσμο του (συνήθως κάπου μεταξύ Πολιτείας, Κεφαλαρίου και Εκάλης).

Ευδοκιμεί: σε πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους, συνδικαλιστές

Αντιμετώπισις: Η κατάστασις χαρακτηρίζεται, πλέον, κλινική και συνίσταται ο εγκλεισμός.

πασοκόπληκτος αστέρας ετοιμάζεται να μας πείσει για τα καλά της αρρώστειας του

ε) ο κουμπάρος

Ευτυχώς, στο τελικό στάδιο της νόσου, φθάνουν λίγοι ασθενείς, αν και τα ποσοστά διαρκώς αυξάνονται. Στο στάδιο αυτό ο ασθενής τελεί σε πλήρη αφασία. Χάνει κάθε αίσθηση ευθύνης, δικαίου, ηθικής και ενοχής και επιστρέφει στο ψυχολογικό επίπεδο της βρεφικής ηλικίας. Αντιλαμβάνεται το περιβάλλον μόνο με επίκεντρο τον εαυτό του και ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με την εξυπηρέτηση ζωωδών ενστίκτων και την ικανοποίηση των βιολογικών του αναγκών (κυρίως στοματικών και πρωκτικών). Η επικοινωνία είναι αδύνατη. Χαρακτηρίζεται από αυξημένη ματαιοδοξία, φθόνο και απληστία.

Ευδοκιμεί: σε πολιτικούς, εκδότες και μεγαλοεπιχειρηματίες

Αντιμετώπισις: Απαραίτητος ο ισόβιος εγκλεισμός και η καθήλωσις. Συνίσταται η χρήσις ηλεκτροσόκ.

διαπλεκόμενοι πασοκόπληκτοι, στο τελικό στάδιο πασοκίασης

Πρόληψις

Η πασοκίασις αποτελεί μια επιδημία που απειλεί τον καθένα. Πέρα από τα επιμέρους συμπτώματα και τις μεθόδους αντιμετωπίσεως, απαιτείται πρόληψις στο σύνολο του πληθυσμού και από νεαρή ηλικία. Ο καλύτερος τρόπος προστασίας από την νόσον είναι η αποφυγή κάθε βλαπτικής ενεργείας και σκέψεως που ξέρουμε ότι είναι πιθανόν να μετανιώσουμε. Πρέπει, δηλαδή, να αποφεύγουμε την πράξιν εκείνην, την οποίαν ο λαός ορίζει με την γνωστήν αγοραίαν έκφρασην. Προσέξατε ιδιαιτέρως τους νέους! Είναι επιρρεπείς εις την άσεμνον αυτήν πράξιν. Πρέπει να τους αποτρέψετε από την συνεχήν τέλεσήν της!